Πένθη...

Ο αείμηστος Γυμνασιάρχης μας με την τάξη του 1965 Πρακτικού, στις κερκίδες της αυλής του σχολείου. Από αριστερά, ο Α. Αντωνόπουλος, φιλόλογος, ο Σπήλιος - Σπυρίδων Πολυδώρου, θεολόγος  και ο Β. Κορώνης, μαθηματικός (η φωτογραφία είναι από το ekto1969.blogspot.com via Παναγιώτη Μήλα).

Τα δυσάρεστα...Πλήρης ημερών, σε ηλικία 104,5 ετών πέθανε προ ημερών, τη Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014, ο πάλαι ποτέ Γυμνασιάρχης του σχολείου μας Σπυρίδων Πολυδώρου, θεολόγος. Ας τον θυμόμαστε.

9-8-2014 Πάλι αδιάβαστους μας έπιασε ο κύριος Γυμνασιάρχης...

Εαρινή συνάντηση 2014

Από την εαρινή συνάντηση των συμμαθητών στο "Λοστρέ", προχθές 17 Ιουνίου (φωτο Θάνος Ζαχαρόγλου).

Ο συμμαθητής Γιώργος Οικονομόπουλος, καρδιοχειρουργός

Διήγηση (μέιλ) του συμμαθητή μας Μανώλη Δεικτάκη προς τον Θανάση Ζαχαρόγλου, για τον επίσης συμμαθητή μας Γιώργο Οικονομόπουλο: "Σήμερα το πρωί ξύπνησα από ένα επίμονο τηλεφώνημα συγγενούς μου. Με ενημέρωσε οτι ο 35χρονος ανηψιός μου (γιός του αδελφού της γυναίκας μου) ήταν στο Ιπποκράτειο με ανεύρισμα της ανιούσας καρδιακής αορτής και στένωση της κατιούσας. Στις 09.00 ήμουν εκεί και έπαιρνα την πρώτη ενημέρωση από τον  ιατρό χειρουργό. Η κατάσταση ήταν πολύ σοβαρή και έπρεπε να γίνει άμεσα επέμβαση. Πρίν μερικά χρόνια είχα πληροφορηθεί ότι ο Γιώργος Οικονομόπουλος είχε αφήσει το Ωνάσειο και βρισκόταν σε δημόσιο νοσοκομείο. Και ρωτώ αν υπάρχει Γιώργος Οικονομόπουλος. Η απάντηση ήταν οτι ο Γιώργος ήταν ο επικεφαλής της μονάδος και θα ερχόταν από στιγμή σε στιγμή. Πήρα τηλέφωνο τον Γ. Βαλαβάνη  και έμαθα το τηλέφωνό του. Όταν του τηλεφώνησα σε λίγη ώρα και του είπα για τον ανηψιό μου είχε ήδη ενημερωθεί και άφησε ένα "όχι ρε γαμώτο...." Με τύλιξαν μαύρες σκέψεις... Σε λίγο ήμουν στο γραφείο του με τον πατέρα του ανηψιού μου. Μας εξήγησε με κάθε λεπτομέρεια την σοβαρότητα της κατάστασης και τους κινδύνους της επέμβασης. Θα τοποθετούσε πλαστική αρτηρία και ίσως και βαλβίδα. Μας ζήτησε 20 φιάλες αίμα. Η ώρα ήταν 11 και κινητοποιήσαμε τους πάντες. Μέχρι τις 2.30 είχαν μαζευτεί 38 φιάλες αίμα από Αλεξανδρούπολη μέχρι Καστοριά και Κρήτη. Ο Γιώργος ξεκίνησε την επέμβαση στις 1.15 και στις 9.30 το βράδι βγήκε ιδρωμένος με μια μπαντάνα σαμουράϊ στο κεφάλι και με ενημερώνει ότι όλα πήγαν καλά. 'Ημουν σίγουρος οτι είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να σώσει τον ανηψιό μου..Δεν κράτησα τα δάκρυά μου λόγω της αγωνίας και της έντασης που πέρασα. Και ο Γιώργος μου φωνάζει: "Ρε μαλ@κ@ τι κλαίς; Θέλεις να έχουμε εσένα τώρα ασθενή τώρα;" Συνήλθα και τον ευχαρίστησα ξανά. Του είπα αυτό που μας είχε πεί πριν λίγο ένας γνωστός μας εργαζόμενος στα χειρουργεία, οτι δηλαδή τον ανηψιό μου τον χειρούργησε ο καλλίτερος χειρουργός της Ευρώπης αυτή τη στιγμή. Νομίζω οτι το χάρηκε...Όταν δε του είπα οτι έκλεισε 12ωρο εκεί , μου απάντησε : "Τι λες ρε Μανώλη, φοβάσαι να πείς 36ωρο;"

"Αυτά τα διαπίστωσα Θανάση και από μαρτυρίες άλλων ασθενών κατά την ολοήμερή μου παραμονή στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο. Ελπίζω ο χρόνος να απομακρύνει τον κίνδυνο για τον ανηψιό μου που θα μείνει μερικά 24ωρα στην εντατική. Εμένα και στους συγγενείς και φίλους θα μας μείνει το υψηλό επίπεδο λειτουργίας, επιστημονικής κατάρτησης, οργάνωσης και ανθρωπιάς (όλοι οι εργαζόμενοι είναι πρόθυμοι και ευγενέστατοι) της Β΄καρδιοχειρουργικής Μονάδος την οποία διευθύνει ο Γιώργος Οικονομόπουλος. Τον ευχαριστώ ξανά μέσω εσένα Θανάση και προτείνω την κοινοποίηση της παρούσης σε όλους τους συμμαθητές με παράλληλη τιμητική διάκριση του Γιώργου σε έκτακτη εαρινή συνάντησή μας." Πολλά μπράβο στον Γιώργο!

Φθινοπωρινή συνάντηση…

Ο Θάνος Z.  έστειλε μέιλ : "Είπαμε (;) να συναντηθούμε στην ταβέρνα "Πεζοδρόμος", Πυθέου 20 και Θέωνος, την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου, κατά τις 9μμ." Ας πάμε.

Κάποιες κριτικές για την ταβέρνα - για τους κακόπιστους ντε...- δείτε  εδώ, εδώ.

 

ΥΣ Για το συνοδό .ppt του μέιλ, δε λέω… Η «εικονογράφηση» σκίζει!

H «αυλή»...

H «αυλή», το υπόστεγο, οι κερκίδες και στο βάθος το «καπνιστήριο-τουαλέτες… Άλλες εποχές! Η φωτό είναι από τη σελίδα των αποφοίτων του 6^ου Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών (τάξη 1975) στo facebook:

https://www.facebook.com/#!/groups/6oArrenonAthinon/

Απολυτήριον!

Ε, τον καιρό εκείνο οι μαθητές ήταν επιμελείς και οι καθηγητές τσιγκούνηδες (στους βαθμούς). Σήμερα οι όροι έχουν- φευ…-  αντιστραφεί. Και αίτηση να κάνεις, πρακτικά αδύνατο(!)  να απορριφτείς, άντε, το πολύ μετεξεταστέος (το απολυτήριο από το Αρχείο Γιάννη Πισιμίση).